De Amedee Verbruggenkring (AVK) is een onafhankelijke cultuurspreidende Wase vereniging, die is opgericht in 1966 te Sint-Niklaas ten huize van de eerste secretaris Jan Pieter Maes, door o.a. Maurits Coppieters, dr Geeraard De Paepe, Willy De Jonghe en Amedee Verbruggen zelf.

De AVK wil meewerken aan de ontvoogding en emancipatie van de bevolking.

De AVK wil als een lid van de "Vlaamse Beweging" het volksnationaal gedachtegoed, van Amedee Verbruggen en de IJzersymbolen, verspreiden en bevorderen. Deze principes worden verwoord in het IJzertestament: godsvrede - zelfbestuur - nooit meer oorlog, dat vandaag hertaald werd door het IJzerbevaartcomité als: vrede - vrijheid - verdraagzaamheid.

De AVK wil als lid van het Rodenbachfonds (Federatie van Vlaamse Kringen) samen met de andere fondsen: Davidsfonds, Willemsfonds, Vermeylenfonds en Maesereelfonds ijveren voor een breed "Overleg van Vlaamse Verenigingen".

De AVK is een pluralistische vereniging met respect als basis, waar elk lid van de bevolking zich kan thuis voelen. Respect voor mens en natuur, respect van volk tot volk, nationaal en internationaal. In ons pluralisme streven we naar een verzoening van traditie (conservatisme) met evolutie (progressisme).

De AVK ijvert voor democratische inspraak in - en participatie aan het beleid en het verenigingsleven.

De AVK organiseert zelf vormingscursussen, culturele uitstappen, tentoonstellingen en neemt initiatieven die de volksverheffing bevorderen.

De AVK zal deelname aanprijzen van alle activiteiten die door gelijksgestemde verenigingen worden aangeboden.

Een lidmaatschapsbijdrage is in principe vrij. De AVK-werking wordt louter gefinancierd door sponsors en steunende sympathisanten.

Uw steuntje aan de Amedee VERBRUGGENKRING kan via argenta-bankgiro 979-6279036-37 (AVK – Belsele)

Amedee Verbruggen werd geboren te Bazel-Waas op 18 november 1886. Hij overleed er op 28 november 1980. Van jongsaf moest Amedee mee gaan werken als kasseilegger. Hij had een goed inzicht in het sociale leven en een flinke dosis gezond verstand. Aan de IJzer kwamen de intellectuelen Daels en Borginon in contact met volksjongens als Amedee Verbruggen. De Vlaamse Beweging werd hierdoor verbreed tot sociale beweging. Amedee werd na de oorlog een vooraanstaand lid van het Verbond der Vlaamse Oud-Strijders en van de Frontpartij. Weldra werd hij verkozen, eerst als gemeenteraadslid later als schepen. Hij werd in Vlaanderen opgemerkt als begunstigd redenaar en wegbereider van dokter Gerard De Paepe die in 1929 provincieraadslid en bestendig afgevaardigde werd. Dr August Borms, die een geboren Waaslander was en eveneens gevierd redenaar, zei over zijn vriend Amedee Verbruggen: "Een man uit het volk, voor het volk, onze volksgenoot, die leeft en strijdt voor ons ideaal. Hij heeft het Vlaamse bewustzijn aan velen bijgebracht, het was voor hem nooit te veel indien het zijn aanbeden Vaderland betrof." Amedee Verbruggen kreeg van het Vlaamse volk weldra de eretitel "kasseilegger van de Vlaamse Beweging".

Aan de kerk van Bazel is aan de ene kant een borstbeeld te bewonderen van kardinaal Cardijn, aan de andere kant van Amedee Verbruggen. Bij de inhuldiging op 13 april '88 zei Anton Van Wilderode over Amedee: "Hij is de kleine Vlaming die zich gekromd en wroetend een weg moest banen, maar na een eerbare en moedige strijd rechtop en fier de Vlaamse ontvoogding tegemoet kon gaan". Clem De Ridder, ere-voorzitter van het Davidsfonds, getuigde: "Van hun ouders leerden zij eerlijkheid en rechtvaardigheid en van hun onderwijzers en pastoors leerden zij hun land lief hebben. In 1914 werden zij opgeroepen hun vaderland te verdedigen. Aan de IJzer werd meteen de grondslag gelegd voor hun Vlaams-nationalisme, de grondslag voor een nieuw Vlaanderen" Bij zijn begrafenis werd de kist op de schouders gedragen en begeleid door alle vooraanstaanden uit de Vlaamse Beweging, en duizend kleine mensen die vol eerbied en bewondering opkeken naar hun Wase Vlaamse voorman.